Als een ander kind, jouw kind pijn doet…

Vorige week gebeurde het voor de eerste keer, dat een ander kind, mijn kind bewust pijn deed. Ik zet er “bewust” bij, omdat het om een ouder kind ging, dat heel goed wist wat ze deed. In gedachten reageer je dan toch altijd anders dan in werkelijkheid. Wat was mijn reactie…?

We zaten vorige week in de zandbak bij ons op de Hoeve te spelen. Ik zat op de rand van de zandbak toe te kijken hoe Aukje lekker van de glijbaan af ging en hoe ze met zand aan het spelen was. Er waren nog meer kinderen aan het spelen. Aukje probeert altijd om contact te maken met andere kinderen, maar lang niet alle kinderen zijn daarvan gediend (eigenlijk verbaast het me zelfs een beetje hoeveel kinderen niet graag met andere onbekende kinderen (in dit geval Aukje dus) willen spelen) Maar goed, er zat dus een ouder kind (ik schat een jaar of 9) met een emmertje te spelen. Om haar heen lagen nog een schepje en een harkje. Aukje ziet dit en ze loopt naar het kind toe. Aukje wil met het kind meespelen dus ze wil bukken om het schepje te pakken. Het kind ziet dit en graait vlug het schepje weg. Waarschijnlijk dacht het kind dat Aukje het schepje van haar af wilde pakken, dus ik begrijp haar reactie. Niks aan de hand. Aukje pakt vervolgens het harkje op. Ze wil nog steeds met het kind spelen. Dus Aukje schept wat zand op haar harkje en wil dit in het emmertje scheppen. In plaats van dat het meisje zegt dat ze dat niet wil, zich omdraait of het emmertje wegtrekt, gooit ze haar volle schep met zand recht in het gezicht van Aukje. Nou ik kan je vertellen, dan kan je als ouder dat kind wel wat doen!

Aukje heeft heus al wel vaker zand over haar hoofd heen gekregen. Van andere kleinere kinderen (die dat niet bewust gemeen bedoelden maar dan gewoon lekker aan het experimenteren waren in de zandbak) of zelfs van zichzelf. Maar dit kind was oud genoeg om anders te kunnen reageren en gooide dus heel bewust en gemeen een schep zand in Aukjes gezicht. En dan denk je niet na over je reactie, je reageert gewoon… Maar ik heb natuurlijk een dubbelrol. Ik ben juf, dus met zand gooien is iets wat ik sowieso al niet goed vind, laat staan het in het gezicht gooien met zand. Ik ben Aukjes mama, en een ander kind dat jouw kind pijn doet dat is natuurlijk nooit leuk, maar ik hoor ook thuis op de Hoeve, dus je reactie moet ook enigszins genuanceerd zijn, omdat je niet een compleet gezin wil wegjagen (of de krant wil halen met “gastvrouw gooit emmer met zand over 10-jarige heen” 😉 )

Mijn eerste reactie was Aukje oppakken, het zand uit haar oogjes en uit de rest van haar gezicht proberen te halen en ik snauwde een keer tegen het kind dat ik dat niet zo lief van haar vond. Vervolgens ben ik met Aukje weggelopen en heb ik binnen tegen collega’s van de Hoeve staan spuien over hoe boos ik was. Grrr… Gelukkig leek Aukje er weinig last van te hebben en hebben we daarna lekker samen onder de douche al het zand weggespoeld.

Waarschijnlijk gaan dit soort momenten zich nog veel vaker voordoen. En zal het andersom ook nog wel gaan gebeuren, dat Aukje dus een ander kind pijn doet. Ik blijf het altijd moeilijk vinden om kinderen van anderen te corrigeren (als moeder dan, want als juf doe ik dat natuurlijk dagelijks, maar dan is het anders) Wat kan en mag je wel zeggen tegen een kind van iemand anders? En wanneer reageer je reëel? Je bent natuurlijk niet objectief als “moeder van”… Blijft altijd moeilijk. Ik vind zelf dat ik nog best netjes heb gereageerd in dit geval, toch?

Hoe zouden jullie reageren als jullie in mijn schoenen hadden gestaan?