Hoe gaat het nu met Emmi?

Als je mij op Instagram volgt, dan heb je misschien wel gezien dat Emmi het behoorlijk te pakken heeft. Zondag is ze ziek geworden en waar ik dacht dat ze maandag wel beter zou zijn werd het eigenlijk alleen maar erger. Na twee bezoekjes aan de huisarts belandde ze gisteren dan ook bij de kinderarts…

Zondagochtend 07.00 uur. Emmi wordt wakker en zoals altijd liggen we nog even met z’n allen in ons bed. Ik ga douchen en onderweg naar de douche hoor ik Maikel roepen: ‘een handdoek!’. Wat bleek? Emmi had overgegeven en flink ook. We zetten Emmi in bad en al snel bleek dat er weinig leven in zat. Ze was moe en futloos en had geen eetlust. Omdat ze wel een flesje wilde, gaf ik haar een lekkere fles melk. Al snel bleek dat dat geen goed plan was, want ook die kwam er met een rotgang weer uit. Duidelijk. Voorlopig geen melk meer. De rest van de dag hing Emmi wat tegen mij aan en sliep ze voornamelijk. Omdat ze ook flinke koorts had gaf ik haar een zetpilletje en zette we haar bedje ’s nachts bij ons op de kamer. Ik wilde haar graag in de gaten houden.

Hoewel ik verwachtte dat het maandag wel beter zou gaan, was dat absoluut tegenovergesteld. Nog steeds koorts, hangerig en slaperig. Niks voor Emmi, die normaal altijd zo levendig en vrolijk is en maar weinig slaapt. En dus brachten we de hele dag samen door op de bank. Lekker hangen en slapen en tussendoor kleine beetjes melk en water drinken. ’s Avonds namen we een flesje water met ORS mee naar bed. Omdat ze veel wakker werd en dorst had, had ze ’s ochtends gelukkig de hele fles leeg, fijn! Dinsdag eigenlijk hetzelfde verhaal. Koorts, overgeven en diarree. Omdat er voor woensdag een bezoekje aan het consultatiebureau gepland stond, zei ik deze maar alvast af. Het leek me niet zo handig om een zieke baby in te enten. Daarnaast was Emmi ook echt te ziek om mee op pad te nemen.

Omdat er woensdag nog geen verbetering zichtbaar was en Emmi inmiddels al voor de vierde dag koorts had belde ik de huisarts. We mochten komen maar het werd niet echt duidelijk wat er aan de hand was. Rode oortjes en een rode keel, maar geen duidelijke ontstekingen. We moesten tuis maar wat urine opvangen en dat inleveren, om dingen uit te sluiten. Omdat Emmi weinig dronk, hoefde ze ook niet te plassen. Echter had ze nog steeds diarree, dus het eerste plaszakje was al vies en konden we dus weggooien. En ja hoor, tijdens het verschonen plaste mevrouw. Die kon ik niet vangen, dus onze kans om die dag nog haar urine te laten testen was verkeken. We waren goed bezig met het laten drinken en de ORS, dus we mochten het nog even aankijken en donderdag terugkomen.

Gelukkig lukte het donderdag wel om wat urine op te vangen. Met een vingerprikje werd er ook wat bloed afgenomen en zo konden ze een aantal dingen uitsluiten, fijn! Omdat de huisarts vond dat Emmi er wel zieker uitzag dan een dag eerder en omdat haar lippen wel erg droog waren, werden we voor de zekerheid doorgestuurd naar de kinderarts. Zij twijfelde, opnemen of toch naar huis. Gelukkig mocht Emmi toch mee naar huis! We kregen de instructie om haar vaak kleine beetjes te laten drinken en we kregen een medicijn mee tegen de misselijkheid en het overgeven. Gelukkig was er geen sprake van enge ziektes, maar heeft ze “slechts” een flinke buikgriep te pakken. We moeten dus vooral oppassen dat ze niet uitdroogt.

Vandaag kan mijn lieve mama gelukkig weer bij Emmi blijven, want ik moet helaas gewoon werken. Ik moet zeggen dat ik dat toch wel moeilijk vind hoor, als je kleine meisje zo ziek is om haar dan achter te moeten laten, maar goed. Ze is in goede handen. We blijven gewoon doorgaan met miniflesjes melk, water en ORS en hopelijk sterkt ze dan snel aan. Ik hou je op de hoogte!

Volg je mij al op Pinterest, Instagram,
Facebook, Twitter en Bloglovin?