Jelske: Ruimt jouw kleuter wel speelgoed op?
Je kent het wel, half struikelend probeer je jouw weg te vinden door de chaos van speelgoed naar de keuken. En dit terwijl je in drie stappen op je bestemming zou moeten kunnen zijn… Je geduld is op en net als je de woorden: “Ruim die rotzooi nou eens op!”, uit wil schreeuwen, zie je een vrolijk van geen kwaad bewust gezichtje tussen de chaos zitten. Ze gaat volledig in haar spel op en kiept vervolgens zo de volgende bak om. Grrr…
Opruimen
Elke dag opnieuw is dit een strijd hier in huis. Ik denk graag terug aan de tijd dat ze 2 jaar was en het heerlijk vond om samen zingend op te ruimen. Vrienden klaagden dat hun peuters absoluut niet wilden opruimen; hoe doen jullie dat toch? Mijn nr. 1 tip was: “Vóórleven, en op nr. 2; maak er een gezellige boel van met duidelijke en korte taakjes”. Samen liedjes zingen, maar het knuffel-en-poppen-overgooi –spel (mijn opruimmaatje staat bij de bak, ik gooi alle poppenspullen en knuffels naar haar toe, zij vangt ze en stopt ze of gooit ze in de bestemde bak. Tegelijkertijd goed voor motoriek 😉 ) was toch zeker favoriet. Of eerst alle roze spullen, dan was bij ons al bijna alles opgeruimd haha. Samen bedachten we nog meer spelletjes, super gezellig.
Ook het eerste half jaar van haar 3e verjaardag verliep prima en de uitspraak, ik ben drie en doe het nie(t), ging nog niet op. Maar toen haar 4e verjaardag naderde, werd opruimen de grootste uitdaging van de dag. Alle spelletjes die voorheen wel werkten waren zinloos om überhaupt nog voor te stellen, toch probeerde ik het elke dag opnieuw. Langzaam begon ik de frustratie van onze vrienden te begrijpen…
In het laatste half jaar voordat ze naar de basisschool ging, waren veel dingen een strijd. Ze was toe aan school, hielt ik mijzelf voor. Als ze straks naar school gaat, zal het opruimen vanzelf beter gaan, want dat zal ze daar ook wel moeten doen. Deze gedachten stelden mij gerust tijdens die dwarse opruimperiode.
Veranderingen
De basisschool gaf inderdaad de juiste uitdaging aan haar. Moe en voldaan kwam ze na schooltijd thuis. Alsof alle indrukken van school niet al heftig genoeg waren, kreeg ze er ook nog een baby-broertje bij. Helaas veranderde de dwarse periode in overprikkelende driftbuien en waren structuur en rust onze prioriteit geworden.
Tot Marc en ik ons op een avond realiseerden, dat we wéér samen haar speelgoed op aan het ruimen waren. De focus lag voor ons op een rustig avondritueel, dat het opruimen MET haar er bij inschoot. Daarnaast viel de rommel ons veel minder op omdat er veel minder tijd was na school om al het speelgoed uit de kasten te trekken…
En daar gingen we weer, we probeerden weer alles uit om haar aan het opruimen te krijgen, maar tevergeefs. Zolang ze het op school wel doet, mag ze bij ons haar grenzen verkennen (terwijl ze helpt dan 😉 ) En leert ze ook de waarden van opruimen. Maar toen we op een oudergesprek te horen kregen dat ze smoesjes bedacht om onder het opruimen uit te komen, of het zo regelde met andere kindjes dat ze het zelf niet hoefde te doen, verloor ik langzaam de hoop…
Wie heeft er gouden-opruim-tips?!
Geef een reactie