Hoe goed luisteren onze kinderen?

“Emmi leg maar terug.” Ik kijk en zie dat ze naar me luistert. Op dat moment komt er iemand voorbij gelopen en ziet dat ze doet wat ik vraag. “Nou, die luistert goed!” Ik lach en zeg haar dat het mij ook wat verbaast, want dat is namelijk lang niet altijd het geval…

Hoe goed luistert Aukje

Aukje is altijd heel erg lief, makkelijk, verlegen en braaf geweest. Ze luisterde altijd ontzettend goed en we hoefden haar altijd maar een keer te waarschuwen of te zeggen dat iets niet mocht en we hadden er verder geen omkijken meer naar. Zo had ik bijvoorbeeld nooit stopcontactbeveiligers toen Aukje klein was, gewoon omdat ze er toch wel vanaf bleef. Inmiddels is ze vijf en is ze wel iets minder braaf, maar nog steeds hebben we niet te klagen. Ze luistert niet meer altijd meteen als ik iets zeg of vraag, maar zodra ik ga aftellen (jawel, de bekende drie tellen) dan wordt ze snel. Heel fijn, want ik hou niet van mopperen 😉

Hoe goed luistert Emmi?

Emmi daarentegen… We noemen Emmi met enige regelmaat een draakje, zegt dat genoeg? Ze is een ontzettend ondernemende, boevige peuter en dat is heerlijk maar soms ook wat frustrerend. Kon ik bij peuter Aukje makkelijk even douchen terwijl zij beneden aan het spelen was, kan ik dat bij Emmi minder makkelijk. Gegarandeerd dat ze iets doet wat niet mag ondertussen. Denk aan op stoelen klimmen om ergens bij te kunnen waar ze niet aan mag komen, alle paaseitjes opeten, ranja in haar houten keukenspulletjes gieten, het parfumflesje van Aukje leegspuiten en zo kan ik nog wel even doorgaan. En nee, dit zijn geen random voorbeelden haha.

Maar al met al denk ik dat we niet te klagen hebben. We moeten Emmi gewoon wat beter in de gaten houden en wat korter houden dan we destijds met Aukje deden, maar als dat alles is dan hoor je mij niet klagen. En eigenlijk is het ook ontzettend schattig, zo’n kleine boevige peuter. Zo lang ze anderen niet tot last is kunnen we er nog wel mee lachen. Al is het soms pas een dag later 😉